Chopin na Majorce

Mój Panie! Jak mi się dzisiaj nie chciało wstać do pracy. 

Nawet gdybym nie szedł zarabiać na chleb, to też trudno byłoby mi wydostać się z gawry.

Fryderyk Chopin kiedy przebywał na z reguły słonecznej śródziemnomorskiej wyspie  musiał się tak czuć podobnie. Zdaję sobie sprawę, że stan zdrowia Chopina w Valdemosie na Majorce był tak kiepski, że nie mógł ruszyć się z łóżka. Pewnie porównywanie się z mistrzem, to gruba przesada z mojej strony (trudno mój egocentryzm jest silniejszy)

Ale czy do końca można facetowi wierzyć. Jeżeli spod jego pióra/klawiatury (mniej więcej w tym samym czasie) wychodzą Preludia op.28 na stałe wpisane do repertuaru pianistów wszelkiej maści. 

Zwykły człowiek usiądzie sobie, posłucha, zamyśli. A za oknem krople wody rozbijają się o dachy samochodów. George Sand skojarzyła utwory z mokrą aurą stad też ich drugie imię "Deszczowe".

Proponuje posłuchać  trzech (chociaż w opusowym pakiecie jest ich więcej).

Preludium e-moll (Janusz Olejniczak)

Preludium h-moll (Janusz Olejniczak)

Preludium Des-dur (w wykonaniu nieistniejącego już zespołu Novi Singers)

George Sand informowała Charlotte Marliani „Padają tu deszcze, o jakich nie ma się gdzie indziej pojęcia". 

Dosłownie jak za oknem. Tylko mi duchów kartuzkich mnichów brakuje
(klasztor w którym przebywał Chopin - Real Cartuja de Jesus de Nazaretna na zdjęciu powyżej).

PANIE !!! GDYBY MI SIĘ CHCIAŁO, TAK JAK MI SIĘ NIE CHCE!